Fiji: Een vakantie tijdens onze reis 

Op dit moment zijn onze laatste dagen in Nieuw Zeeland aangebroken. Na een half jaar Nieuw Zeeland hebben we besloten om weer verder te reizen. Bovendien begint het hier nu aardig koud te worden (afgelopen week hadden we zelfs wat sneeuw en was de koudste nacht in vijftig jaar gemeten). Het is dus de hoogste tijd om verder richting het warme noorden te trekken. Maar daarover later meer. Eerst zullen we nog verslag doen van onze ‘vakantie’ in Fiji... 

Op 7 juni zijn we naar we naar Nadi gevlogen, een stad in Fiji. In de aankomsthal werden we meteen vrolijk verwelkomd door drie gitaarspelende Fiji mannen en kregen we een schelpenketting. We hebben hier ook meteen ons eerste Fiji woord geleerd: Bula (hallo). Dit woord werd gedurende de hele reis door Fiji nog heel veel en voor allerlei gelegenheden gebruikt. Eenmaal aangekomen bij ons hostel zijn we in de middag gaan wandelen over het strand. Het was meteen genieten in de warmte en in de mooie omgeving.  
De volgende dag ging onze vierdaagse tour over het hoofdeiland Viti Levu van start met een groep van 12 mensen. Onze eerste bestemming was het Robinson Crusoe Island. Om hier te komen moesten we eerst met een bootje over de rivier en langs de mangroves tot we uitkwamen op zee. Robinson Crusoe Island is een klein eiland dat zo uit een tijdschrift kan komen. Op dit eiland was van alles te doen. Natuurlijk kon je hier lekker relaxen in een hangmat of op het strand, maar je kon hier ook snorkelen, er was een show met traditionele Fiji dansen en als je zin had in een kokosnoot... Nou dan klom er een Fiji jongen zo met handen en voeten in de kokosnotenboom om een kokosnoot voor je te plukken. Laurense heeft hier dan ook eindelijk voor het eerst uit een kokosnoot op het strand gedronken (dat stond nog op haar 'to do' lijstje). 's Avonds was er na het eten een kava ceremonie, een ritueel om mensen te verwelkomen. Kava is een fijngemalen gedroogde wortel die door het water gezeefd wordt waardoor het water een bruine kleur krijgt en je mond wordt wat verdoofd. Maartje vindt het drankje naar aarde smaken, Laurense vindt het iets meer weg hebben van kruiden (nootmuskaat). Maar goed, het is onbeleefd om het af te slaan of niet helemaal op te drinken, dus we hebben de kom maar netjes leeg gedronken. Na de kava ceremonie hoorden we officieel bij de stam van dit eiland. Al met al was het een heerlijk luxe verblijf hier, op de douches na dan. De douche bestond namelijk uit een emmer met een kraantje er aan. Deze emmer vulde je met koud water, hijs je omhoog en dan kan je douchen. Dit zou de eerste van vele koude douches worden op Fiji... 
Op de tweede dag van de tour zijn we weer terug gegaan naar het hoofdeiland en verder gereden richting het tropisch regenwoud. Hier hebben we in de middag een uitdagende wandeltocht gemaakt. Vooraf hadden ze ons al gewaarschuwd dat het op plaatsen wat modderig kon zijn. Nou dat hebben we geweten. We hebben daar uren door de modder lopen banjeren en moesten diverse keren verschillende beekjes oversteken en toen kregen we ook nog eens een tropische regenbuien over ons heen (tja, die kans is ook wel redelijk groot in een regenwoud). Maar ondanks deze obstakels was het toch een mooie tocht. Aan het einde van deze wandeltocht zijn we nog met een bootje door de mangrove naar het strand gevaren en daar konden we, weliswaar doorweekt en verkleumd, eindelijk de bus in.  
De derde dag hebben we eerst Suva bezocht, de hoofdstad van Fiji. Vervolgens zijn we doorgereden tot het dorpje Nasautoka Village. Hier hebben we weer een Kava ceremonie bijgewoond maar deze was wat officiëler dan de vorige. We moesten netjes gekleed in een sarong en werden ontvangen door het dorpshoofd. Na deze ceremonie hoorden we ook bij dit dorp en mochten we overal rondlopen. Hierna volgde een geweldige lunch met lokale lekkernijen. De producten waren allemaal door de boeren zelf geoogst of geslacht en door de vrouwen klaargemaakt. Na de lunch was het tijd voor een bezoekje aan de lokale school. Ook hier werden we hartelijk ontvangen. De kinderen zongen verschillende lokale liedjes en deden dansjes. Het was ontzettend leuk om die kinderen vol enthausiasme bezig te zien. Meteen hierna (ja, we hadden een druk programma) zijn we naar de Wainibuka rivier gereden om te bilibili raften. Het raften ging op een vlot gemaakt van bamboestokken. Als je erop zit, zit je wel met je kont 10 cm in het water. Maar dat maakte niet uit want het uitzicht, een oerwoud met bergen, was prachtig. Bovendien hoefden we niet eens te paddelen, dat deed een sterke Fiji man die achterop stond voor ons. 
Op de laatste dag van de tour hebben we de hele ochtend in de bus gezeten en zijn onder andere door het Indo-Fijian suikerriet gebied gereden. Maar zelfs de bus rit was niet saai aangezien het uitzicht indrukwekkend was. Af en toe moesten we stoppen als er weer een koe of geit op de weg liep. Helaas heb je toch wel veel armoede in Fiji, maar ondanks dat zijn de mensen hier zo vriendelijk en behulpzaam. Iedereen begroet je of zwaait naar je. In de middag kwamen we aan bij de Sabeto hot pools. Na eerst ondergedompeld te zijn in een modderpoel, konden we daarna genieten van een heerlijk thermal bad. Lekker badderen in 40 graden water in een prachtige omgeving met bergen op de achtergrond is pas echt ontspannend. Hierna was het tijd om terug te keren naar Nadi waar onze tour ten einde liep. 
 
Na onze vierdaage tour was het tijd voor een nieuw avontuur. Dit keer zouden we verschillende kleine eilanden ten westen van Fiji ontdekken. Zes eilanden, verspreid in het Mamanucas en Yasawas gebied, in twaalf dagen! In die twaalf dagen hebben we weer ontzetend veel gezien en gedaan en natuurlijk ook heerlijk gerelaxt met een kokosnoot in een hangmat of op het strand. Sommige eilanden waren redelijk groot, terwijl andere zo klein waren dat je in twintig minuten het hele eiland gezien had. Soms zaten we op een resort en andere keren in een lodge die werd gerund door een familie. Dat laatste was toch wel het leukst. Het was misschien wel wat basic (koude douche, dunne matrasjes waar je de ijzeren spaken doorheen voelt) maar zo heerlijk huiselijk. Je had dan echt het gevoel of je deel uitmaakte van de familie daar. Iedereen was heel behulpzaam, vriendelijk en gastvrij. Met de ene ging je de varkens voeren en de ander nam je mee naar de kerk. 's Avonds werd er gezellig met zijn allen Kava gedronken of we ging sieraden maken van kokosnoten of schelpjes. Een hele fijne tijd dus. 
Tijdens ons verblijf op een van de eilanden hebben we ook nog een zeiltocht gemaakt. Met de zeilboot voeren we langs verschillende kleine eilanden en we zijn nog aangemeerd bij Modriki Island. Dit is het eiland waar de film 'Cast Away' met Tom Hanks gefilmd is. Helaas hebben we Tom of Wilson niet kunnen vinden ;-). Wel hebben we hier mooi kunnen snorkelen. Gelukkig is het zeewater in Fiji niet heel koud, want het weer was wat omgeslagen. Het was inmiddels aardig wat gaan waaien en dat zorgde, tot ongenoegen van Maartje, voor hoge golven. Maar ze was niet de enige die geen zeebenen had ;-). 
In Fiji hebben we trouwens regelmatig gesnorkeld. Je hebt hier ontelbaar veel mooie vissen en koraal. Bij Blue lagoon waren er zelfs zoveel vissen en zo dichtbij dat we even schrokken. Maar dat was zo opgelost, je doet gewoon je hoofd boven water met de gedachte: als ik ze niet zie dan zijn ze er ook niet. Moeten ze alleen niet tegen je aan zwemmen.... 
Maar toch wel de bijzonderste snorkeltocht was met de reef sharks. Het was even wennen om vier van die haaien onder je door te zien zwemmen. Maar zodra je je schrikreactie onder controle hebt, is het toch wel heel bijzonder. Een van de gidsen had zelfs even een haai vast, met een dood visje voor zijn mond. Nou, ze hebben tanden genoeg! 
We hebben ook nog geprobeerd om met Mantarays te snorkelen. We zijn ervoor twee keer om zes uur ’s ochtends opgestaan en lagen rond zeven uur al in het water. Maar waarschijnlijk waren zij nog ergens anders aan het slapen, want we hebben helaas geen Mantarays gezien. 
Tja, en voor de rest hebben we gewoon heerlijk geluierd met een boek (weliswaar op de tablet) in een hangmat in het zonnetje. Gewoon even heerlijk vakantie houden tijdens onze reis. Moet kunnen toch? 
 
Helaas was het 24 juni toch echt de hoogste tijd om terug te keren naar Nieuw Zeeland.Van een tropisch eiland naar de stad, van 28 graden naar 8 graden, van lekker relaxen naar het zoeken van een baan. De tijd was namelijk bijna aangebroken om onze terugticket van datum te wijzigen. Die stond in eerste instantie nog gepland op 13 juli. Maar ja, om langer te kunnen reizen heb je ook geld nodig, dus we gingen weer op zoek naar werk. Op zich konden we vrij snel op gesprek komen bij twee sales organisaties. Aleen de ene hebben we maar afgeslagen omdat we dan een hele nieuwe garderobe moesten aanschaffen (tja, de hoge hakken en nette jurkjes liggen nog thuis) en de andere hebben we wel een kans gegeven. Maar laten we het zo zeggen... we zijn niet in de wieg gelegd om mensen aan de deur aanbiedingen voor een lokale garage aan te smeren. En aangezien we zouden worden betaald per verkocht product, zagen we onszelf niet echt rijk worden met deze baan. Dus we hebben gelijk maar weer ontslag genomen. We zijn nog wel langs enkele uitzendbureaus etc geweest, maar voordat je dan echt aan de slag kon was je alweer een paar weken verder (als ze dan uberhaupt werk voor je hebben). Uiteindelijk hebben we maar de knoop doorgehakt. We hadden nu nog net genoeg geld voor de laatste delen van onze trip, mits we gelijk door zouden reizen, en de tijd was ook aangekomen om de retour datum voor ons vliegticket vast te leggen. Dus zo gezegd zo gedaan. We zijn toen snel in de bus gestapt om nog even de laatste plekjes in Nieuw Zeeland te zien. 
 
Op 4 juli zijn we naar Rotorua gereden. Dit is een leuk klein stadje, wat weliswaar naar rotte eieren stinkt. Maar aan dat laatste kunnen ze niet veel doen aangezien er hier veel zwavelgassen uit de aarde komen. Overal zie je dan ook rookpluimpjes uit de grond komen. Vanuit Rotorua hebben we een dagtrip naar Hobbiton geboekt, de plek waar het begin van de Lord of the Rings en de Hobbit gefilmd zijn. Dit Hobbit dorpje is echt heel mooi gebouwd en het ziet er ontzettend schattig uit. Alles is tot in de kleinste details uitgevoerd. We zijn ook nog even bij het huis van Bilbo Baggins langs geweest, maar niemand was thuis. In het café The green dragon was het gelukkig wel druk en hier hebben we dan ook even een appelcider gedronken. 
Verder hebben we in Rotorua ook nog een bezoek gebracht aan Te Puia. Dit is een Maori instituut. We hadden namelijk tijdens onze tijd in Nieuw Zeeland nog niet veel over de Maori cultuur gehoord. Hier kreeg je uitleg over de vroegere cultuur, de traditionele dans (eindelijk de Haka gezien), en we kregen een tour langs verschillende geisers en hot springs. Ook hebben we hier eindelijk een kiwi vogel in het echt zien. 
Van Rotorua zijn we doorgereden naar het plaatsje Taupo. Hier zijn we maar kort verbleven. We wilden eigenlijk met een gids de Tongariro Crossing door een vulkanisch gebied doen, maar helaas was de weg helemaal ingesneeuwd en was de tour op het laatste moment gecanceld. Helaas, niets aan te doen. Aangezien het toch wel erg fris was in Taupo zijn we 9 juli maar weer terug gereden naar Auckland. 
 
Al reizende heb we ook gelijk onze verdere reis gepland en alles vastgelegd. Ons eerst volgende hoofdstuk wordt Australië. 12 Juli vliegt Laurense naar Brisbane en Maartje vliegt 13 juli naar Perth. Uiteindelijk zien we elkaar een paar weken later weer in Darwin en dan vliegen we 3 augustus samen naar Bangkok waar ons laatste hoofdstuk Azië van start zal gaan. En dan nu antwoord op de meest gestelde vraag: 'Wanneer komen we weer terug?' We hebben onze terugreis geboekt op 3 september, dus als alles goed gaat staan we dan om 20.00 uur weer op Nederlandse bodem! :D