Australië (Maartje): De Westkust

Het is vandaag alweer onze laatste dag in Australië. Dus het is de hoogste tijd om de blog weer een update te geven. Zoals jullie weten hebben Laurense en ik ons Australië avontuur afzonderlijk van elkaar beleefd. Laurense vertrok op 12 juli en het was toch wel een beetje raar om ‘alleen’ in Auckland achter te blijven. Maar gelukkig niet voor lang want de volgende dag kon ik ook verder reizen.

Op 13 juli vertrok ik dan ook richting Australië. Tegen middernacht kwam ik aan in mijn hostel in Perth, een stad aan de Westkust, maar door het tijdsverschil was het voor mijn gevoel al vier uur later. De volgende dag heb ik daarom eerst lang uitgeslapen en ben vervolgens de stad gaan verkennen. Drie dagen heb ik vervolgens in Perth doorgebracht. Perth is een leuke en drukke stad om in rond te dwalen. Ook heb ik heerlijk in het park gezeten aangezien de temperatuur al een stuk aangenamer was dan in Nieuw Zeeland.

Op 17 juli begon de tour van tien dagen en ruim 4000 kilometer van Perth naar Broome, een stad in het noorden van de Westkust. Na iedereen opgehaald te hebben in Perth, hadden we een groep van vijftien mensen in de bus. Het was een erg gemengd gezelschap in de leeftijd van 20 tot 68 jaar en met allerlei verschillende nationaliteiten. Als eerste zijn we naar het Nambung National Park gereden waar we een stop hadden bij de Pinnacles Desert. Dit is een zandgebied waarbij verspreid over het landschap formaties van kalksteen boven de grond uit komen. Het is moeilijk uit leggen hoe het er uit ziet en echt heel bijzonder was het ook niet. Het was in ieder geval een mooie gelegenheid om onze eerste groepsfoto te maken. Aan het einde van de middag zijn we gestopt bij de zandduinen van Jurien Bay. Hier gingen we zand boardend van de duinen af. Dit was best grappig, alleen het elke keer weer naar boven klimmen in het losse zand vergde aardig wat inspanning! Meteen was onze bus ook goed ingewijd want onder het zand gingen we vervolgens op weg naar het eerste hostel in Kalbarri.
Op de tweede dag zijn we eerst naar het Kalbarri National Park gereden. Na een korte wandeling kwamen we aan op een uitkijkpunt met een mooi uitzicht over de Murchison River en de rotsformaties daarom heen. Aan het eind van de middag zijn we naar Shell beach gegaan. Zoals de naam al zegt, een mooi strand dat geheel uit schelpjes bestaat.
Vroeg in de ochtend van de derde dag zijn we eerst gestopt bij Monkey Mia. Hier krijgen drie keer per dag wilde dolfijnen een beetje vis gevoerd. Het blijft gaaf om deze beesten in het echt te zien! Vervolgens was het tijd om verder te gaan en zijn we bij de Carnarvon stromatolites bij Hamelin Pool gestopt. Dit zijn de oudste organismen ter wereld en er bubbelt nog steeds zuurstof onder water uit deze ‘stenen’. Het was vervolgens een hele lange rit naar onze volgende bestemming op Coral Bay.
Hier op Coral Bay ben ik de volgende dag gaan snorkelen bij de Ningaloo reef. We zijn eerst met een speedboot een eind de zee opgevaren, wat al een leuke bezigheid was. Vervolgens zijn we op twee verschillende plaatsen gaan snorkelen. Op de eerste plaats was vooral veel koraal te zien en een paar bruine vissen, maar op de tweede plaats hebben we ook grote schildpadden gezien. Het was weer heel indrukwekkend om van die grote schildpadden te zien zwemmen. Terug op de boot zat ik, ondanks mijn wetsuit, te schudden van de kou, maar het was zeker de moeite waard geweest. Aan het eind van de middag zijn we naar Exmouth gereden waar we gingen kamperen voor twee nachten. Samen met Sarah, een Duitse meid, heb ik daar een tent gedeeld. We hadden vanwege de warmte in de tent de deur open laten staan. Dit bleek alleen niet zo handig te zijn... Vroeg in de ochtend was het heel
hard aan het regenen en op het moment dat we opschrokken en aan de deur dachten, hadden we al een overstroming in de tent. Gelukkig waren mijn spullen alleen van de buitenkant nat geworden en heb ik die in de bus kunnen laten drogen.
De vijfde dag zijn we begonnen met een mooie wandeling. Terwijl wij beneden liepen zagen we hoog in de rotsen verschillende rock-wallaby's zitten. Op de terugweg van de wandeling zagen we in de verte walvissen blazen in het water. Dit was ook erg gaaf om te zien. ’s Middags zijn we naar het strand gegaan waar sommigen gingen snorkelen, maar dat had ik in de kou nu wel een beetje gezien. In plaats daarvan heb ik eerst nog walvissen gespot, waarvan ik er één echt het water uit zag komen, en heb daarna heerlijk op het strand gelegen. Weer aangekomen bij de camping hebben Sarah en ik maar eerst een andere (en droge) tent gezocht voor de komende nacht.
Op dag zes was het 750 km landinwaarts rijden naar Karajini. We vertrokken dan ook al vroeg en kwamen pas met etenstijd aan op de volgende camping. Dit noemden we een 'koala dag', oftewel de hele dag liggen luieren. Eenmaal aangekomen bij Karajini hadden we een kampeerplek waar we drie nachten zouden blijven.
Dag zeven en acht hebben we doorgebracht in het Karajini National Park. De eerste dag waren we al om vier uur opgestaan om een wandeling voor zonsopgang te maken. Helaas hebben we de zonsopgang gemist want die was aan de andere kant van de berg en de groep was niet bepaald snel... Wel was het ons gelukt om de eerste berg te beklimmen en van hieruit hadden we een mooi uitzicht over de bergen en rotsformaties. Verder hebben we deze dagen verschillende wandelingen door bergkloven gemaakt. Het waren wel avontuurlijke tochten want we moesten rotsklimmen, door water sjouwen en als een spin door een smalle doorgang klauteren. Eenmaal beneden bij de bergkloven aangekomen konden we dan even bij het water uitrusten en genieten van het mooie uitzicht. Sommige waagden zich ook aan een duik in het water, maar daarvoor vond ik het toch nog steeds iets te koud. Het is dan ook nog steeds winter...
Na Karajini hadden we weer een koala dag en zijn we terug naar de kust gereden naar Port Hedland. Aangezien we stuk noordelijker zaten was het ook meteen een stuk warmer. Aan de haven hadden we een korte stop en hier hebben we nog een paar dolfijnen gezien. Vervolgens zijn we doorgereden naar de Pilbara region waar we op de kleinste ranch van de omgeving gingen overnachten. De cattle ranch was toch nog wel 200.000 hectare, dus echt klein kon je het nu ook weer niet noemen. Na de barbecue hebben we nog een gezellige avond bij het kampvuur doorgebracht waar ook een aantal echte Aussie cowboys van de partij waren.
De laatste dag van de tour was nog een lange rit naar Broome. De enige stop onderweg was bij de 80 Mile beach (die in werkelijkheid maar 30 Mile is). Het was een prachtig ruim strand met mooie reflecties in het water. Eenmaal in Broome zijn we 's avonds als afscheid met de groep uit eten geweest. Een echt afscheid was het nog niet, want ook de volgende dagen in Broome heb ik nog met de meeste mensen van de tour opgetrokken. Zo hebben we het centrum verkend, naar het strand geweest en gewoon bij het hostel gehangen. Al met al was het een hele leuke tour met gezellige mensen en prachtige natuur!

Op 29 juli vertrok in de avond mijn bus naar Darwin die er maar liefst 26 uur over deed om er te komen. Best wel gaar kwam ik dan ook aan in Darwin. Maar ik werd meteen opgevrolijkt door het weerzien met Laurense :-). Voor de verandering hadden we elkaar weer veel nieuws te vertellen! De laatste dagen hebben we in Darwin doorgebracht, dezelfde plaats waar Laurense en ik ruim zes jaar geleden ook een paar dagen verbleven. Alleen herkende ik niet veel meer van de stad. Wel is het nog steeds een leuke stad met allerlei dingen te doen. Zo zijn we in het park naar een band met orkest geweest die covers van Led Zeppelin speelde. Ook zijn we een dag naar de waterkant geweest. Ze hebben daar nu een stuk van de zee afgescheiden zodat je er zonder gevaar van krokodillen en dodelijke kwallen kan zwemmen. Wel zo fijn! Nu ga ik genieten van mijn laatste middag in Australië. Vanavond gaan Laurense en ik vast naar het vliegveld aangezien onze vlucht naar Bangkok al om zes uur 's ochtends vertrekt. Ik kijk erg uit naar ons nieuwe (en voorlopig laatste...) reisavontuur door Thailand, Laos en Cambodja!